Na deskach Osady na #Warsaw #Dance #Fusion pojawią się tak oryginalne tańce jak perski taniec neoklasyczny, taniec afgański oraz indian fusion - wszystko dzięki Apsarze, jej kursantek i Illive!
Aleksandra ‘Apsara’ Kilczewska zajmuje się tańcem od 2005 roku. Specjalizuje się, jako jedyna w Polsce profesjonalna tancerka, w tańcach Iranu, Afganistanu , Azji Centralnej i Kaukazu. Poszukuje własnych środków ekspresji poprzez łączenie poznanych technik tańca, znajdując inspirację w muzyce, poezji i filmie. Uwielbia tworzyć choreografie, szczególnie fuzyjne – poszukując powiązań miedzy różnymi technikami tańca. Pracuje nad dwoma osobistymi stylami tańca. Pierwszy to połączenie tańców Azji Środkowej z północno indyjskimi utrzymane w klimacie średniowiecznych dworów Wielkich Mogołów i Sufizmu (mistycyzmu muzułmańskiego), drugi to fuzja Tribalu z klasycznymi tańcami południowo indyjskimi nawiązująca do koncepcji hinduskich Devi, czyli Bogiń oraz innych elementów myśli indyjskiej. Od 2013 roku należy do prestiżowego zespołu Flames of Bellydance dla którego tańczy w sekcji tribalowej a także stworzyła kilka choreografii. Od 2015 roku należy do Nava Dance Collective – międzynarodowego zespołu Miriam Peretz zrzeszającego najlepsze tancerki Perskie.
Andheera to projekt Apsary i Illivy, dwóch warszawskich tancerek. Na scenie reprezentują dwie skrajne osobowości – Apsara czaruje lirycznymi gestami tańca perskiego a Illiva wnosi dynamikę i ekspresję Tribal fusion. Andheera w Sanskrycie znaczy „mrok”. Dlaczego „mrok”? Ponieważ tancerki inspiruje nieuchwytny klimat Gotyku. Dlaczego w Sanskrycie? Ponieważ swoje fascynacje przekładają na język tańców Orientu. Tym razem tancerki przełamią swój mroczny imidż tańcząc wesołą choreografię tańca afgańskiego w stylu Kataghani pop.
Perski Taniec Neoklasyczny powstawał od około lat 70 ubiegłego wieku. Jest stylem który łączy w sobie tradycyjne kroki perskie , kroki z pozostałych tańców Szlaku Jedwabnego a także wpływy Tańca Klasycznego („Baletu”) w estetyce a także współczesny, zachodni sposób interpretacji muzyki (stąd „neo” klasyczy). W tańcu tym też kładzie się duży nacisk na ekspresję emocji. Neoklasyka jest najbardziej spektakularnym i eleganckim stylem tańca perskiego. Charakteryzuje się płynnymi przejściami i wykorzystaniem przestrzeni oraz bardzo kobiecą pracą rąk i tułowia. Taniec ten zazwyczaj tańczy się do klasycznej muzyki perskiej lub współczesnej , ale opartej na klasycznych założeniach. Tancerka staje się wcieleniem muzyki ze wszystkimi jej subtelnościami i płynie po scenie niczym motyl. Tym razem Apsara wraz z kursantkami zatańczą choreografię do utworu typu Pisz-Daramad (pierwszy utwór w repertuarze klasycznej muzyki perskiej , grany w wolnym tempie. W tym utworze tancerki „wkraczają” na scenę i prezentują się publiczności.
On the stage Osady on #WarsawDanceFusion appears so original dances as neo-classical Persian dance, dancing Afghan and Indian fusion - all thanks to Apsarze, its kursantek and Illive!
Alexander 'Apsara' dance Kilczewska engaged in since 2005. He specializes, as the only professional dancer in Poland, in dances Iran, Afghanistan, Central Asia and the Caucasus. Looking own means of expression by combining the techniques of dance, finding inspiration in music, poetry and film. He loves to create choreographies, especially fusion - seeking links between different dance techniques. He is working on two personal styles of dance. The first is a combination of dances of Central Asia from the north Indian kept in a climate of medieval courts of the Mughal and Sufism (Islamic mysticism), the second is a fusion of Tribalu from the south Indian classical dances, referring to the concept of Hindu Devi, that is, Goddesses and other elements of Indian thought. From 2013 belongs to the prestigious group Flames of Bellydance for which dances in the tribal and also created several choreographies. As of 2015 belongs to Nava Dance Collective - an international team of Miriam Peretz brings together the best dancers Persian.
Andheera is a project of Apsaras and Illivy, two Warsaw dancers. On stage, they represent two extreme personalities - lyrical charms Apsara dance gestures Persian and Illiva brings the dynamics and expression of Tribal Fusion. Andheera in Sanskrit means "darkness". Why the "darkness"? As the dancers inspired by the elusive atmosphere of Gothic. Why in Sanskrit? Since its fascination translate into dances of the Orient. This time, the dancers will break your dark imidż dancing a merry dance choreography Kataghani Afghan-style pop.
The neoclassical Persian Dance was created about 70 years of the last century. Is a style that combines traditional Persian steps, steps from other dances of the Silk Road as well as the influence of Classical Dance ("Ballet") in aesthetics and contemporary, western interpretation of music (hence the "neo" klasyczy). In dance this also places a strong emphasis on the expression of emotions. Neoclassical is the most spectacular and elegant dance style of Persia. It is characterized by smooth transitions and use of space and very feminine hands and body work. This dance is usually danced to Persian classical music or contemporary, but based on classical assumptions. The dancer becomes the embodiment of music with all its subtleties and flows around the stage like a butterfly. This time, along with kursantkami Apsara dance to choreography to the song type Write-Daramad (the first song in the repertoire of classical Persian music, played at a slow pace. In this piece the dancers 'enter' on the stage and present themselves to the public.
Aleksandra ‘Apsara’ Kilczewska zajmuje się tańcem od 2005 roku. Specjalizuje się, jako jedyna w Polsce profesjonalna tancerka, w tańcach Iranu, Afganistanu , Azji Centralnej i Kaukazu. Poszukuje własnych środków ekspresji poprzez łączenie poznanych technik tańca, znajdując inspirację w muzyce, poezji i filmie. Uwielbia tworzyć choreografie, szczególnie fuzyjne – poszukując powiązań miedzy różnymi technikami tańca. Pracuje nad dwoma osobistymi stylami tańca. Pierwszy to połączenie tańców Azji Środkowej z północno indyjskimi utrzymane w klimacie średniowiecznych dworów Wielkich Mogołów i Sufizmu (mistycyzmu muzułmańskiego), drugi to fuzja Tribalu z klasycznymi tańcami południowo indyjskimi nawiązująca do koncepcji hinduskich Devi, czyli Bogiń oraz innych elementów myśli indyjskiej. Od 2013 roku należy do prestiżowego zespołu Flames of Bellydance dla którego tańczy w sekcji tribalowej a także stworzyła kilka choreografii. Od 2015 roku należy do Nava Dance Collective – międzynarodowego zespołu Miriam Peretz zrzeszającego najlepsze tancerki Perskie.
Andheera to projekt Apsary i Illivy, dwóch warszawskich tancerek. Na scenie reprezentują dwie skrajne osobowości – Apsara czaruje lirycznymi gestami tańca perskiego a Illiva wnosi dynamikę i ekspresję Tribal fusion. Andheera w Sanskrycie znaczy „mrok”. Dlaczego „mrok”? Ponieważ tancerki inspiruje nieuchwytny klimat Gotyku. Dlaczego w Sanskrycie? Ponieważ swoje fascynacje przekładają na język tańców Orientu. Tym razem tancerki przełamią swój mroczny imidż tańcząc wesołą choreografię tańca afgańskiego w stylu Kataghani pop.
Perski Taniec Neoklasyczny powstawał od około lat 70 ubiegłego wieku. Jest stylem który łączy w sobie tradycyjne kroki perskie , kroki z pozostałych tańców Szlaku Jedwabnego a także wpływy Tańca Klasycznego („Baletu”) w estetyce a także współczesny, zachodni sposób interpretacji muzyki (stąd „neo” klasyczy). W tańcu tym też kładzie się duży nacisk na ekspresję emocji. Neoklasyka jest najbardziej spektakularnym i eleganckim stylem tańca perskiego. Charakteryzuje się płynnymi przejściami i wykorzystaniem przestrzeni oraz bardzo kobiecą pracą rąk i tułowia. Taniec ten zazwyczaj tańczy się do klasycznej muzyki perskiej lub współczesnej , ale opartej na klasycznych założeniach. Tancerka staje się wcieleniem muzyki ze wszystkimi jej subtelnościami i płynie po scenie niczym motyl. Tym razem Apsara wraz z kursantkami zatańczą choreografię do utworu typu Pisz-Daramad (pierwszy utwór w repertuarze klasycznej muzyki perskiej , grany w wolnym tempie. W tym utworze tancerki „wkraczają” na scenę i prezentują się publiczności.
On the stage Osady on #WarsawDanceFusion appears so original dances as neo-classical Persian dance, dancing Afghan and Indian fusion - all thanks to Apsarze, its kursantek and Illive!
Alexander 'Apsara' dance Kilczewska engaged in since 2005. He specializes, as the only professional dancer in Poland, in dances Iran, Afghanistan, Central Asia and the Caucasus. Looking own means of expression by combining the techniques of dance, finding inspiration in music, poetry and film. He loves to create choreographies, especially fusion - seeking links between different dance techniques. He is working on two personal styles of dance. The first is a combination of dances of Central Asia from the north Indian kept in a climate of medieval courts of the Mughal and Sufism (Islamic mysticism), the second is a fusion of Tribalu from the south Indian classical dances, referring to the concept of Hindu Devi, that is, Goddesses and other elements of Indian thought. From 2013 belongs to the prestigious group Flames of Bellydance for which dances in the tribal and also created several choreographies. As of 2015 belongs to Nava Dance Collective - an international team of Miriam Peretz brings together the best dancers Persian.
Andheera is a project of Apsaras and Illivy, two Warsaw dancers. On stage, they represent two extreme personalities - lyrical charms Apsara dance gestures Persian and Illiva brings the dynamics and expression of Tribal Fusion. Andheera in Sanskrit means "darkness". Why the "darkness"? As the dancers inspired by the elusive atmosphere of Gothic. Why in Sanskrit? Since its fascination translate into dances of the Orient. This time, the dancers will break your dark imidż dancing a merry dance choreography Kataghani Afghan-style pop.
The neoclassical Persian Dance was created about 70 years of the last century. Is a style that combines traditional Persian steps, steps from other dances of the Silk Road as well as the influence of Classical Dance ("Ballet") in aesthetics and contemporary, western interpretation of music (hence the "neo" klasyczy). In dance this also places a strong emphasis on the expression of emotions. Neoclassical is the most spectacular and elegant dance style of Persia. It is characterized by smooth transitions and use of space and very feminine hands and body work. This dance is usually danced to Persian classical music or contemporary, but based on classical assumptions. The dancer becomes the embodiment of music with all its subtleties and flows around the stage like a butterfly. This time, along with kursantkami Apsara dance to choreography to the song type Write-Daramad (the first song in the repertoire of classical Persian music, played at a slow pace. In this piece the dancers 'enter' on the stage and present themselves to the public.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz