Na #Warsaw #Dance #Fusion będziemy gościć solistki i uczennice Teatru Tańca Nataraja w dwóch stylach: klasycznym tańcu indyjskim ze stanu Tamilnadu - #bharatanatyam oraz tańcu #bollywood.
Sama nazwa „bharatanatyam” kryje w sobie jego esencję. Jest utworzona z trzech terminów określających podstawowe składniki tego tańca: „bha” od bhawa (nastrój, emocja), „ra” od raga (melodia) i „ta” od tala (rytm). „Natya” znaczy „taniec”. Historycznie taniec bharatanatyam był związany ze świątynią. Początkowo zajmowały się nim specjalnie poświęcone mu i przypisane danej świątyni tancerki – dewadasi. W XX wieku taniec bharatanatyam zaczął być traktowany jako wyrafinowana i skomplikowana forma tańca artystycznego. Dziś jest popularny i tańczony na całym świecie, niezmiennie zachwyca swą oryginalnością i temperamentem.
Taniec bollywood, kojarzony na całym świecie z filmami pełnymi muzyki i kolorów, jest charakterystycznym zjawiskiem kinematografii indyjskiej. Uważa się, że złote czasy kina bollywoodzkiego to lata 60.-80., gdy królowały gwiazdy kina, takie jak Sridevi czy Madhuri Dixit. Aktorki te były także świetnymi tancerkami, posiadającymi wykształcenie w tańcach klasycznych – bharatanatyam lub kathak. Powstające wtedy choreografie, mimo wpływów tańca zachodniego, najczęściej czerpały inspirację z indyjskich tańców klasycznych i folkowych.
#Teatr #Tańca #Nataraja [czyt. nataradża] został założony w Warszawie w 2000 r. przez aktorkę i tancerkę Annę Łopatowską. Tworzą go tancerki i instruktorki z wieloletnim doświadczeniem, dla których taniec jest pasją i sposobem na życie. Od 2014 r. Teatr Tańca Nataraja współtworzy Centrum Kultury Indyjskiej i Sportu w Warszawie. Klasyczny taniec indyjski bharatanatyam zaprezentują tancerki: Marta Krzemień-Ojak (prowadząca Teatr Tańca Nataraja), Małgorzata Kuplińska i Jagoda Dabić. Choreografia, którą przedstawią to kirtanam „Vidaymitil”, opowiadające o bogu Śiwie.
Choreografie bollywood Zuzanny Kann, tancerki i instruktorki Teatru Tańca Nataraja, układane są do współczesnej indyjskiej muzyki filmowej, jednak w dużej mierze bazują na tańcach ze „złotej epoki” kinematografii indyjskiej oraz na bardziej tradycyjnych choreografiach pojawiających się we współczesnych filmach. Tańce bollywoodzkie są skoczne, pełne radości, ważną rolę odgrywają ruchy bioder, ramion i klatki piersiowej. Inkorporują także elementy języka gestów (mudr) zaczerpniętych z tańców klasycznych, w których istotną rolę gra subtelna mimika. Wykorzystują kroki tańców klasycznych (bharatanatyam, odissi) i półklasycznych (chhau) oraz ludowych tańców indyjskich. W dwóch żywiołowych choreografiach, m.in. z użyciem rekwizytów, zobaczymy grupę zaawansowaną bollywood Zuzanny Kann. Jej uczennice tworzą zgraną grupę, która od kilku lat uczy się i występuje razem.
Sama nazwa „bharatanatyam” kryje w sobie jego esencję. Jest utworzona z trzech terminów określających podstawowe składniki tego tańca: „bha” od bhawa (nastrój, emocja), „ra” od raga (melodia) i „ta” od tala (rytm). „Natya” znaczy „taniec”. Historycznie taniec bharatanatyam był związany ze świątynią. Początkowo zajmowały się nim specjalnie poświęcone mu i przypisane danej świątyni tancerki – dewadasi. W XX wieku taniec bharatanatyam zaczął być traktowany jako wyrafinowana i skomplikowana forma tańca artystycznego. Dziś jest popularny i tańczony na całym świecie, niezmiennie zachwyca swą oryginalnością i temperamentem.
Taniec bollywood, kojarzony na całym świecie z filmami pełnymi muzyki i kolorów, jest charakterystycznym zjawiskiem kinematografii indyjskiej. Uważa się, że złote czasy kina bollywoodzkiego to lata 60.-80., gdy królowały gwiazdy kina, takie jak Sridevi czy Madhuri Dixit. Aktorki te były także świetnymi tancerkami, posiadającymi wykształcenie w tańcach klasycznych – bharatanatyam lub kathak. Powstające wtedy choreografie, mimo wpływów tańca zachodniego, najczęściej czerpały inspirację z indyjskich tańców klasycznych i folkowych.
#Teatr #Tańca #Nataraja [czyt. nataradża] został założony w Warszawie w 2000 r. przez aktorkę i tancerkę Annę Łopatowską. Tworzą go tancerki i instruktorki z wieloletnim doświadczeniem, dla których taniec jest pasją i sposobem na życie. Od 2014 r. Teatr Tańca Nataraja współtworzy Centrum Kultury Indyjskiej i Sportu w Warszawie. Klasyczny taniec indyjski bharatanatyam zaprezentują tancerki: Marta Krzemień-Ojak (prowadząca Teatr Tańca Nataraja), Małgorzata Kuplińska i Jagoda Dabić. Choreografia, którą przedstawią to kirtanam „Vidaymitil”, opowiadające o bogu Śiwie.
Choreografie bollywood Zuzanny Kann, tancerki i instruktorki Teatru Tańca Nataraja, układane są do współczesnej indyjskiej muzyki filmowej, jednak w dużej mierze bazują na tańcach ze „złotej epoki” kinematografii indyjskiej oraz na bardziej tradycyjnych choreografiach pojawiających się we współczesnych filmach. Tańce bollywoodzkie są skoczne, pełne radości, ważną rolę odgrywają ruchy bioder, ramion i klatki piersiowej. Inkorporują także elementy języka gestów (mudr) zaczerpniętych z tańców klasycznych, w których istotną rolę gra subtelna mimika. Wykorzystują kroki tańców klasycznych (bharatanatyam, odissi) i półklasycznych (chhau) oraz ludowych tańców indyjskich. W dwóch żywiołowych choreografiach, m.in. z użyciem rekwizytów, zobaczymy grupę zaawansowaną bollywood Zuzanny Kann. Jej uczennice tworzą zgraną grupę, która od kilku lat uczy się i występuje razem.
At #WarsawFusionDance will host a soloist and schoolgirls of the Dance Theatre Nataraja, presenting two styles: classical Indian dance from the state of Tamil Nadu - #Bharatanatyam and #Bollywood dance.
The name "Bharatanatyam" hides its essence. It is made up of three terms define the basic components of the dance: "bha" from bhava (mood, emotion), 'ra' from raga (melody) and "ta" of tala (rhythm). "Natya" means "dance". Historically, dance Bharatanatyam was associated with the temple. Initially it was specifically dedicated to religious purposes and assigned to the temple dancers - Devadasi. In the twentieth century dance Bharatanatyam began to be treated as a sophisticated and complex form of artistic dance. Today, it is popular and danced all over the world with its originality and temperament.
Bollywood dance, associated around the world with films full of music and color, is a characteristic phenomenon of Indian cinema. It is believed that the golden era of Bollywood cinema are years 1960-1980., when it was dominated by movie stars like Madhuri Dixit and Sridevi. These actresses were also great dancers traded in classical dance - Bharatanatyam and Kathak. Emerging then choreographies, despite the influence of Western dance, most often drew inspiration from Indian classical and folk dances.
#Dance #Theatre #Nataraja [pronounced. Nataraja] was founded in Warsaw in 2000. by the actress and dancer Anna Łopatowska. It consists of dancers and instructors with years of experience, for whom dancing is a passion and way of life. Since 2014. Nataraja Dance Theatre co-creator of Indian Cultural Center and Sport in Warsaw. Classical Indian dance Bharatanatyam dancers will be Marta Krzemień-Ojak (leading Nataraja Dance Theatre), Małgorzata Kuplińska and Jagoda Dabić. Choreography, which provide a kirtanam "Vidaymitil", telling of the god Shiva.
Zuzanna Kann, is a dancer of the Nataraja Dance Theatre and a dance instructor. Her Bollywood choreos are laid to contemporary Indian film music, but largely based on dances from the "golden age" of Indian cinema and on more traditional choreographies emerging in contemporary films. Bollywood dances are lively, full of joy, an important role is played by the movements of the hips, shoulders and chest. Also incorporate elements of the language of gestures (mudras) taken from classical dances, in which an important role is played by subtle facial expressions. They use classical dances steps (Bharatanatyam, Odissi) and half-classical (chhau) and Indian folk dances. In two choreographies, including using props, we see a Bollywood advanced group of Zuzanna Kann. Her students create a harmonious group, which for several stays together.
The name "Bharatanatyam" hides its essence. It is made up of three terms define the basic components of the dance: "bha" from bhava (mood, emotion), 'ra' from raga (melody) and "ta" of tala (rhythm). "Natya" means "dance". Historically, dance Bharatanatyam was associated with the temple. Initially it was specifically dedicated to religious purposes and assigned to the temple dancers - Devadasi. In the twentieth century dance Bharatanatyam began to be treated as a sophisticated and complex form of artistic dance. Today, it is popular and danced all over the world with its originality and temperament.
Bollywood dance, associated around the world with films full of music and color, is a characteristic phenomenon of Indian cinema. It is believed that the golden era of Bollywood cinema are years 1960-1980., when it was dominated by movie stars like Madhuri Dixit and Sridevi. These actresses were also great dancers traded in classical dance - Bharatanatyam and Kathak. Emerging then choreographies, despite the influence of Western dance, most often drew inspiration from Indian classical and folk dances.
#Dance #Theatre #Nataraja [pronounced. Nataraja] was founded in Warsaw in 2000. by the actress and dancer Anna Łopatowska. It consists of dancers and instructors with years of experience, for whom dancing is a passion and way of life. Since 2014. Nataraja Dance Theatre co-creator of Indian Cultural Center and Sport in Warsaw. Classical Indian dance Bharatanatyam dancers will be Marta Krzemień-Ojak (leading Nataraja Dance Theatre), Małgorzata Kuplińska and Jagoda Dabić. Choreography, which provide a kirtanam "Vidaymitil", telling of the god Shiva.
Zuzanna Kann, is a dancer of the Nataraja Dance Theatre and a dance instructor. Her Bollywood choreos are laid to contemporary Indian film music, but largely based on dances from the "golden age" of Indian cinema and on more traditional choreographies emerging in contemporary films. Bollywood dances are lively, full of joy, an important role is played by the movements of the hips, shoulders and chest. Also incorporate elements of the language of gestures (mudras) taken from classical dances, in which an important role is played by subtle facial expressions. They use classical dances steps (Bharatanatyam, Odissi) and half-classical (chhau) and Indian folk dances. In two choreographies, including using props, we see a Bollywood advanced group of Zuzanna Kann. Her students create a harmonious group, which for several stays together.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz